Dad 8 Chang Rai naar Chang Mai

Zoals al gewoon weer om 7.00 uur vertrokken. Op naar de goudendriehoek, tussen Laos, Myanmar en Thailand. Tot voormtientallen jaren geleden de plek qaae opium vrbouwd werd en de boeren niet eens wisten wat ze verbouwden in de 19de eeuw. De rivier de Mekong is prachtig om te zien. Het opiumverleden werd me in het Oppiummuseum pas echt duidelijk van deze streek. Wat triest allemaal en wat een gevechten om dit gebied zo vrij mogelijk te maken van opium. Zeer interessant om te horennhoe de Koningin moeder zelfstandig een project heeft opgezet om de betrokkwn mensen, dorpen weer een bestaanseecht te geven. Door ze per dorp verschillende vaardigheden aan te laten leren. Fruit, grownte veebouwen maar ook producten makennzoala tasjes die geboeduurd werden, mandjes die gevlochten werden etc. etc. Zij kocht de producten voor een vaste prijs en verkocht die in een eigen opgezettte winkelketen voor plaatselijke producten. Thailand berecht nu drugs, kindermisbruik erg zwaar om duidelijk te maken dat het tijdperk drugs niet meer getolereerd wordt.
Weer cerder gereden richting de Tempel: WAt Kong Khun. Zeer bijzonder omdat deze Boeddhistische tempel door een kunstenaar wordt gemaakt. Na 16 jaar bouwen staat er veel moois en hij blijft bouwen, uit dankbaarheid voor zijn rijkdom die zijn talent als kunstenaar heeft opgeleverd. Hij maakt het heel modern met de verleidi gen van nu.
Nu lekker opfrissen om vanavond aan te schuiven op de grond aan een Kantoke diner. Thaise tapas om het zo maar te zeggen.